❣ *प्रेम - एक वादळ*❣

❣ *प्रेम - एक वादळ* ❣
✍🏻 *लेखक* - *समीर दिलीप भोजने*.
📲  *८९७५६७२९३३*
📧 - *smrbhojane@gmail.com*

          *आजकाल जिकडे तिकडे प्रेमाची वादळे वाहत आहेत. अशाच एका वादळाची ही कथा*.
          *सुहास* नुकताच घरी पडुन आराम करत होता. तितक्यात त्याचा मोबाईल वाजला. मेसेज आला होता तिचा. तिच ती त्याचा आयुष्यातली अर्धांगिनी. तिच खरं नाव वेगळ होत पण तो तिला आवडीने *काव्या* बोलत असे. त्याच्या कवितांच्या समुद्रामध्ये बुडुन जाणारी *काव्या*.
         " *सुहास* लवकर इकडे ये , *सुजाता* ला चक्कर आली तिला उभं रहाता येत नाहीये " असा मेसेज बघताच क्षणाचाही विलंब न करता *सुहास* गाडी घेऊन निघुन गेला. *सुजाता* ही *काव्याची* कॉलेजची मैत्रीण. *काव्या* *सुजाता* ला धीर देत सावरत होती. तितक्यात *सुहास* गाडी घेऊन तिथे पोहोचला. त्याने लगेच *सुजाता* गाडी वर बसवलं आणि तिला तिच्या घरी सोडलं. इकडे काव्या घरी जाण्यासाठी बस पकडत होती तितक्यात सुहास तिथे हजर झाला. " *अरे परत कशाला आलास*. *मी गेले असते बस ने*. *तुझी किती धावपळ झाली*. काळजीच्या स्वरात *काव्या* बोलत होती. पण ऐकेल तर तो *सुहास* कसला. " *असुदे गं*! *तुझ्या मुळे मला कधी त्रास झालायं का*? मिश्किलपणे  बघत *सुहास* बोलत होता. दोघेही एकमेंकाकडे बघुन हसले आणि  गाडीवर बसुन निघुन गेले.
          *सुहास* आणि *काव्या* ची ओळख झाली तशी वेगळीच. अकरावी संपुन आता यशाच्या शिखराकडे जाण्याची वेळ म्हणजेच बारावी. बारावी सुरु झाली. तरुण मुलं म्हंटल्यावर इंटरनेट हे आलचं. *सुहास* ही ह्या गोष्टीला अपवादात्मक होता. त्याने ही फेसबुक वर स्वतःचे अकाऊंट उघडले. तिथे च त्याला काव्याचे अकाऊंट दिसले. लगेच त्याने तिला फ्रेंड रिक्वेस्ट टाकली.2-3 दिवसांनी *काव्याने* त्याची रिक्वेस्ट मंजुर केली.
          रिक्वेस्ट मंजुर झाल्यावर दोघांमधील संभाषण हळुहळु वाढत गेलं. तस बघायला गेल असता मुलींजवळ बोलण्याची ही *सुहास* ची पहिलीच वेळ. मुळातचं  लहानपणापासुन लाजाळु. आणि त्यात *काव्याशी* ओळख झाल्यापासुन त्याच लाजुन लाजुन नकोस झालं होत. हळुहळु ओळख वाढत गेली. सुहास पुर्ण *काव्याच्या* दुनियेत रमुन गेला होता. पण ह्या सगळ्याची जरा सुद्धा कल्पना *काव्याला* नव्हती. काव्या मात्र त्याला एक मित्र समजत होती.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
*क्रमशः*